DAG 56
- dinsdag 23.06.2015 weer op weg
Na een goede nachtrust ben ik er nog niet goed uit wat ik
vandaag ga doen; blijven of vertrekken. Ik krijg wel een beetje heimwee en ik
ben toch nog ver van huis. Vermits ik hier eigenlijk het voornaamste gezien heb
, en je hier eigenlijk maar 24u mag staan ga ik toch maar doorrijden. Net voor mij in een hoekje van de Parking
staat een oud klein caravaneke dat al een heel tijdje niet gereden heeft en
daar woont een beetje een eenzaat in; ik denk dat die de parking een beetje in
de gaten moet houden of alles in orde is.
MAAR waar naartoe. Ik
heb eigenlijk nog niks gepland en mijn wegenkaart van Frankrijk is eigenlijk
niet gedetailleerd genoeg.
Dus besluit ik in noordlijke
richting te gaan naar Clemont Ferrand.
Ik zoek in mijn boeken en vind een goedkope camping net voor de stad waar
electriciteit en wifi zijn.
1 nacht is wel kort want je hebt toch altijd wel wat werk om
te kunnen vertrekken.Alles in de kastjes tasten en zien dat het goed staat, in
de badkamer alles goed weg zetten , zien dat alle kastjes goed op slot zijn,
het bed, dekens eraf halen de matras helemaal tot vanachter schuiven anders kan
ik het niet dichtklappen. Dan naar boven duwen wat toch wel zwaar is. Daarom
heb ik twee stokken op maat gezaagd, er rubberen toppen op gezet zodat ik die
elk aan een kant eronder kan duwen dan ik ik makkelijker de veiligheidsriemen
vast klikken en heb ik ook een dubbele zekerheid dat het bed nooit op mijn
hoofd kan terecht komen. Dan het deken weer oprollen en er tussen steken. Dan
de zilveren schermen die aan de binnenkant van de voorramen kleven eraf halen
en opvouwen en in de kast . (die schermen zijn echt wel nodig, ze houden zoveel
mogelijk de warmte tegen ze isoleren echt, en dan ’s nachts om te verduisteren.
) Als ik eclectriciteit afneem de kabel weer oprollen. Mijn stoel en tafel weer
in de koffer. Jullie zien ik ben niet zomaar in 1 2 3 vertrokken. En dan mag ik
ook niet vergeten om de dakraampjes te sluiten zodat ze niet kapot kunnen
waaien tijdens het rijden.( en dat ben ik al een paar maal vergeten)
Ik maak het toilet nog leeg, parking betalen en ik ben
vertrokken. Toen ik Droopy wilde
vastmaken om te vertrekken trok hij weer weg met zijn pootjes en zag ik weer
een beetje bloed ; dus dat spelen met de ballen zullen we maar afschaffen, Als
hij zich elke keer zo bezeerd.
Ik moet terug al die kleine dorpjes passeren om bij de grote
weg te komen en terug richting Montpellier om de snelweg naar Clermont Ferrand
te nemen. Daar vind ik nergens geen aanwijzing voor de snelweg. Na een tijdje
zoeken stop ik aan een benzinestation om de weg te vragen en koop me ineens een
atlas van Frankrijk. De mevrouw geeft me gelijk dat het niet staat aangeduid,
ik moet eerst de snelweg richting Barcelona een stukje volgen en die splits
zich dan na een tijdje. Eens ik op de juiste snelweg ben kan ik relaxen en van
het rijden genieten. Want het rijden op zich vind ik ook wel heel leuk. Zeker
als je zo’n prachtige uitzichten hebt die ik al ben tegengekomen. Ik zit nu
echt wel tussen de bergen en mijn oude Trolleke word dat stevig gewaar. Hij
puft en kreunt soms om boven te geraken. Ik moet dikwijls terug schakelen van 5
– 4 en van 4 – 3 maar dat is dan een snelheid ertussen, bij 3 brult de motor
maar bij 4 trekt hij het niet. Dus er wordt veel geschakeld. Camions steken me
voorbij en soms haal ik hen dan weer in.
Maar het is echt heel
mooi hier. Ik houd van de bergen en de uitgestrektheid dat je een mooi en
onbelemmerd gezicht geeft. De afdalingen gaan beter ; soms 5% - 6% -
7% maar ik kom niet aan mijn rem als het niet nodig is, ik laat hem
gewoon in zijn 5e bollen en houd me aan 80 of de snelheid die
voorgeschreven word. Zo tuf ik de ene na de andere berg op en bol dan weer de
ene na de ander naar beneden. En elke keer weer een ander prachtig vergezicht. De bergen zijn begroeid met
dennebomen waar hier en daar plekken bruine rotsen te zien zijn en in de dalen
zie je dan weer grote velden graan staan blinken als goud in de zon.
Frankrijk is goed ingericht voor ce campeerders, zelfs op de
grote parkings van de benzinestations langs de snelwegen kan je het vuilwater
laten weglopen en weer proper innemen. Ook plaatsen voor chemisch toilet leeg
te maken zijn er voorzien. Daar maak ik dan geregeld ook gebruik van
Na meer dan 200 km te
hebben gereden is het hoog tijd om eens te stoppen en de benen te strekken en
een stukje te eten. Ik wandel eerst een
grote toer met Droopy helemaal de parking rond, en deze is een extra grote met picknick banken
voorzien ; ook een uitkijkpunt. En naast de parking ligt volgens mij een klein
vliegveldje, en daar is iets gebeurd er staan verschillende wagens van de
politie en parket vermoed ik; maar het is te ver weg om er iets van te kunnen
maken; er ligt wel een wrak van iets maar ik kan niet zien of het een auto of
iets anders is.
Het makkelijke met een camper is dat je alles bij hebt. Dus
ik pak mijn pan en bak de laatste worstjes die in nog in mijn vriezerke heb en
maak een soort hotdog, met sla en tomaat. Ik neem een halfuurtje rust en kan er
dan weer tegenaan.
Ik kom voorbij de stad Milau, er hangen borden dat dit de
stad van de tempeliers en de ridders is ; en het uitzicht is er ook heel mooi. Ik denk hier
moet ik eens een keertje terug komen. Ik rijd ook een mooie moderne grote brug
over die over een heel diep dal ligt waar beneden de stad is .
Ik houd ook de namen van de dorpen in het oog of die
overeenkomen met degene die ik opgeschreven heb en ook de nrs van de afritten
maar wel of die van de andere zijde kloppen met die van deze zijde. Want afrit
17 moet ik eraf maar dan wel de 17 aan
de overzijde. De beschrijving is voor als je van de andere kant komt. Maar het
komt overeen.
Ik moet in Nonette zijn daar is de camping waar ik naartoe
wil. En zogauw ik de snelweg afrijd staat het al aangeduid, zelfs nu ik nog
zo’n 5 km moet rijden. Ze ligt wel weer heel afgelegen maar dat stoort me niet. Het is een mooie
camping met veel groen en onder de bomen wat dan weer de nodige schaduw
oplevert. Afgebakende plaatsen met overal aansluiting voor electriciteit en een
leuk zwembad met een hele grote afreis voor de kinderen. Maar voorlopig zijn
die er nog niet. Want het hoogseizoen is nog niet begonnen, dat heeft voordelen
maar ook weer nadelen want je kan ook niks kopen nu en het restaurant is ook
nog niet open. Maar de mevrouw is zo lief om morgen een baquette voor me mee te
brengen.
Zo gezegd zo gedaan en ik installer me voor de nacht. Het is
hier wel opmerkelijk kouder, nog warm en zonnig maar niet meer die snikhete
warmte.
’s Avonds moet ik zelfs mijn trui zoeken want die heb ik al
weken niet meer nodig gehad om buiten te kunnen zitten. En midden in de nacht
word ik wakker van de kou, onder mijn lakentje.
Maar voor de rest slaap ik als een roosje en is het al 9.30u
voor ik wakker word.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten