DAG 38-
vrijdag 05.06.2015 -
aankomst El Campello
Op tijd wakker en direct de douche in voordat Droopy het goed beseft. Want jullie weten
zonder mij is hij verloren .
Mijn maag ligt een beetje overhoop want in mijn hoofd zijn de gedachten toch al bij mijn
Trollenmobiel; gaat hij starten?? Doet ie het of doet ie het niet???
Na de douche een rondje Droopy en dan een klein ontbijt want
veel krijg ik niet binnen. Alles weer opruimen en ook het toilet verschonen.
Als alles startklaar is nog even gaan betalen, dat is ook
belangrijk, en dan pfff… ja hij doet het, gelukkig!!
Daar gaan we dan, op weg naar Alicante, naar Gerdje en
Walter. Eerst een stukje langs de
dorpjes tot we terug op de N430 zijn
richting Albacete. Het rijden gaat goed en ik heb een prachtig uitzicht.
Zo dor het land was voor Merida zo mooi en kleurrijk is het
landschap hier. Een grote lappendeken , met grote vlakken goud,
bruin,roestkleur, koper en groen. Het is hier
volgens mij de graanschuur van
Spanje. Enorme graanvelden die goudgeel
blinken, velden gestreept van de traktor waar er al geoogst is . Gele velden
met nog tinten groen in die nog niet rijp waren en ook groene velden die nog
langer moeten rijpen. Raar ook dat over heel de velden verspreid bomen staan om
de 10à 15 m.Er zijn hier ook heel weinig huizen te zien. Zover je kan kijken voor achter en opzij is
de wereld ingepakt in een prachtig lappendeken. Rond de dorpen die je dan soms tegenkomt zie je dat er groenten ,
aardappelen en hier en daar wijnranken
staan. Op een bepaald moment zag ik ook
een paar velden met witte bloemen, het leken mij witte klaprozen. Misschien een soort zaad , zoals je koolzaad
hebt met zijn gele bloemen. Maar ik ben geen boer dus daar ken ik niet zoveel
van.
Vermits ik deze morgen niet zoveel heb gegeten stop ik rond
de middag en koop een paar donuts en een fles drinkyoghurt en doe een rondje
met de hond. Nu ik stil sta maak ik van de gelegenheid gebruik om Gerdje een
berichtje te sturen of ze mij vandaag al wel verwacht. Maar zoals ik al wel
dacht is dat helemaal geen probleem.
Hoe dichter we naar Alicante rijden hoe meer het landschap
veranderd. Het word weer ruwer met meer en meer bergen en rotsen.En ook meer en
meer huizen, en ook grote velden met zonnepanelen.
Ik rijd maar 1 maal verkeerd als ik van de N430 naar de snelweg richting Benidorm moet. Ik
let een ogenblik niet op en ben de afrit voorbij.
Toch geraak ik zonder veel problemen en zonder GPS in El
Campello. In het centrum ga ik snel de
weg vragen en daar gebeurt het weer ,
Droopy ontsnapt door de raam, rent de drukke
straat over en voor ik het weet staat hij naast mij. Gelukkig zonder
ongevallen.
We rijden een eindje het centrum uit en daar moet ik toch de hulp van Gerd en Walter in roepen. Ik
ben al een paar zeer smalle straatjes doorgereden en zeer enge tunnel en dan
heb ik mij aan de kant gezet en zijn mis amigos (mijn vrienden) me komen halen.
Wat een mooie gezellig wijk waar zij een mooi villaatje hebben met een prachtig
zicht. Het weerzien is zoals altijd heel hartelijk en recht uit het hart. Het
villaatje (klinkt als chocolaatje en is evenzoet) is prachtig, een terras dat
er helemaal rond loopt, dus je kan heel de dag door kiezen; of je in de zon wil
zitten of in de schaduw; een prachtig
overdekt terras met aan de zijkanten muren met gaten , het doet een beetje
moors aan, waardoor je wel licht binnen krijgt
maar de warmte toch getemperd word.
En ook zoals altijd
raken we maar niet uitgepraat.We placeren ons aan het zwembad met een lekker fris pintje. Wat later maken
we een wandeling, en als we terug zijn een heerlijke duik in het zwembad. Dat
vind Droopy maar niks; hij rent rond het zwembad, schuift uit, maar wil er niet
in komen. Hij is er niks gerust in. Ook niet als we er een bal in gooien; hij wil
de bal wel maar durft er toch niet in.
’s Avonds zijn we
lekker gaan eten. Op zo’n 500m van hun huis, is er een pleintje met
verschillende restaurantjes en volgens Walter en Gerd is er altijd volk ook in
de winter en dat maakt het nog gezelliger. Het is al 00.00u als we terug naar
casa Walter en Gerd wandelen , en het is nog aangenaam warm.
Nu zitten we nog op het terras naar de opkomende maan te
kijken heel mooi en rustgevend, we schrikken als het plots alweer 02.00u is en
tijd om ons bedje op te zoeken . Slaap lekker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten