DAG 25 zaterdag 23.05.2015 Allariz

DAG  25  -  Zaterdag  23.05.2015   -  ALLARIZ

Wat een verblijf van één nacht zou worden, zullen er twee zijn.  De camping is niet slecht en goedkoop en het stadje is de moeite om twee maal te bezoeken. Het is een mooie wandeling en er zijn delen die ik nog niet gezien heb.

 Dus sta ik rustig op ontbijten en dan alles in een kleine rugzak zodat ik makkelijk kan stappen. Ik trek een short aan ; ja het is mooi weer!!! Eerst ga ik toch even de olie van mijn Trollenmobiel kontroleren ik heb dan ook al 2700 km gereden.  Alles in orde. Hij heeft bijna nog geen olie verbruikt. Dat is goed!!

 En ga eerst naar de receptie om mijn verblijf te verlengen.  Deze is gesloten ik denk zelfs voor heel het week-end. Betalen moet ik aan de eigenaares van de taverne. Als ik het goed begrepen heb.

Ik wandel terug  langs het houten bruggeske, en nu ik dat eens even goed bekijk  ziet het er mij niet al te veilig uit. Het is maar 1.20 m breed zonder een leuning of enige andere beveiliging, dat vind ik nog niet zo erg maar de balken waarvan de brug gemaakt is, daarvan zijn er zo’n 25% serieus aan het wegrotten.  Heel der stukken zijn vermemeld en weg. Dus algoed dat ik er nog maar 1 maal  over moet. En terwijl ik dat zo sta te bekijken komen er van de andere zijde een heel deel lopers , met een nr om hun borst,  dus ik vermoed dat er een loopwedstrijd aan de gang is. En als ik in het dorp kom wordt mijn vermoeden bevestigd. Als die er ook nog eens allemaal over moeten????

Nu ja niet mijn probleem. Ik heb mijn plan bij de hand en wil alle monumenten die op de kaart staan en die ik gisteren niet gezien heb vandaag bezoeken. Als ik ze allemaal kan vinden, ben niet zo’n held in kaartlezen. Plus op een oppervlakte van laat ons zeggen Stabroek dorp zijn er 19 kerken en musea; 22 horeca zaakjes, en dan nog 8 parken en de nodige winkels culturele centra enz…

Het eerste wat ik wil zien is de Romeinse brug die een beetje buitenaf ligt. En dan volg ik de route op de kaart en kom toch nog  wat bezienswaardigheden tegen die ik gisteren niet heb gezien. Doordat het week-end is , is er ook meer volk op de been. Maar het is allemaal nog heel rustig.  Ik kom een restaurant tegen waar men een menu del diaz serveert voor maar 8 euro. Maar ik moet eerst een bank zien te vinden want mijn dinero’s zijn op. Daarvoor moet ik helemaal naar beneden en dan zie ik ertegen op om weer helemaal naar boven te klimmen.

 Dus ik ga maar inkopen doen en zelf iets bereiden. Als ik aan de superette kom zie ik twee jonge meisjes die behoorlijk Engels praten en ik vraag of de hond mee binnen mag. Ik vetrouw het niet om hem vast te maken het is nogal een drukke straat.  Maar zoals ik al dacht mag het niet. Maar ze zijn zo vriendelijk en stellen voor om even op de hond te letten. Dus ik haast me naar binnen en ben even snel weer terug. Het hoogst nodige en betalen. Ik koop een chocolade reep voor hen beiden en daar zijn ze heel blij mee. En ik ben ook gelukkig.

Nu wandel ik terug naar de camper en ga eten maken en een beetje genieten van het mooie weer. Tagliatelli met tomaat paprika en veel ui en look. Vermits ik geen echt vlees heb doe ik er wat frankfurter worstjes in en een paar schellen chorizo.  Het smaakt me maar ik heb toch een beetje spijt dat ik niet terug naar dat restaurantje gegaan ben.

Na het eten ga ik een glaasje wijn drinken in de taverne en op het net surfen.  In de zon , en niet zoals gisteren dat ik al half bevrozen was toen ik klaar was.

Om te zeggen hoe koud het hier ’s nachts nog is. Ik slaap nog met een flanellen pyama en onder mijn dik dekbed; en dat is niks te warm.

Wat ik al elke dag vergeten te vertellen ben is dat ook chauffeurs van campers elkaar groeten zoals vroeger de motards dat ook deden. Ik had het eerst nog niet opgemerkt, door de raam zie je dat ook moeilijk;  maar het pakte me toch wel; moest natuurlijk aan vroeger denken toen we op de motor rond reden.En één ding vond ik ook wel grappig;op de snelweg door berg en dal; zag ik een fel gele autobus aan komen gereden en die had nogal een ronde vorm, daardoor moest ik aan het liedje van The Beatles denken “we all live in a yellow submarine” Wat er allemaal niet door je hoofd spookt als je zo een paar uur achter het stuur zit en je met niemand kan praten. Behalve dan Droopy die af en toe bijna uit zijn nest valt terwijl hij ligt te snurken. Ik wist eigenlijk niet dat honden ook snurken nu dus wel !!

Zo en morgen op weg naar Porto.

DAG  25  -  Zaterdag  23.05.2015   -  ALLARIZ

Wat een verblijf van één nacht zou worden, zullen er twee zijn.  De camping is niet slecht en goedkoop en het stadje is de moeite om twee maal te bezoeken. Het is een mooie wandeling en er zijn delen die ik nog niet gezien heb.

 Dus sta ik rustig op ontbijten en dan alles in een kleine rugzak zodat ik makkelijk kan stappen. Ik trek een short aan ; ja het is mooi weer!!! Eerst ga ik toch even de olie van mijn Trollenmobiel kontroleren ik heb dan ook al 2700 km gereden.  Alles in orde. Hij heeft bijna nog geen olie verbruikt. Dat is goed!!

 En ga eerst naar de receptie om mijn verblijf te verlengen.  Deze is gesloten ik denk zelfs voor heel het week-end. Betalen moet ik aan de eigenaares van de taverne. Als ik het goed begrepen heb.

Ik wandel terug  langs het houten bruggeske, en nu ik dat eens even goed bekijk  ziet het er mij niet al te veilig uit. Het is maar 1.20 m breed zonder een leuning of enige andere beveiliging, dat vind ik nog niet zo erg maar de balken waarvan de brug gemaakt is, daarvan zijn er zo’n 25% serieus aan het wegrotten.  Heel der stukken zijn vermemeld en weg. Dus algoed dat ik er nog maar 1 maal  over moet. En terwijl ik dat zo sta te bekijken komen er van de andere zijde een heel deel lopers , met een nr om hun borst,  dus ik vermoed dat er een loopwedstrijd aan de gang is. En als ik in het dorp kom wordt mijn vermoeden bevestigd. Als die er ook nog eens allemaal over moeten????

Nu ja niet mijn probleem. Ik heb mijn plan bij de hand en wil alle monumenten die op de kaart staan en die ik gisteren niet gezien heb vandaag bezoeken. Als ik ze allemaal kan vinden, ben niet zo’n held in kaartlezen. Plus op een oppervlakte van laat ons zeggen Stabroek dorp zijn er 19 kerken en musea; 22 horeca zaakjes, en dan nog 8 parken en de nodige winkels culturele centra enz…

Het eerste wat ik wil zien is de Romeinse brug die een beetje buitenaf ligt. En dan volg ik de route op de kaart en kom toch nog  wat bezienswaardigheden tegen die ik gisteren niet heb gezien. Doordat het week-end is , is er ook meer volk op de been. Maar het is allemaal nog heel rustig.  Ik kom een restaurant tegen waar men een menu del diaz serveert voor maar 8 euro. Maar ik moet eerst een bank zien te vinden want mijn dinero’s zijn op. Daarvoor moet ik helemaal naar beneden en dan zie ik ertegen op om weer helemaal naar boven te klimmen.

 Dus ik ga maar inkopen doen en zelf iets bereiden. Als ik aan de superette kom zie ik twee jonge meisjes die behoorlijk Engels praten en ik vraag of de hond mee binnen mag. Ik vetrouw het niet om hem vast te maken het is nogal een drukke straat.  Maar zoals ik al dacht mag het niet. Maar ze zijn zo vriendelijk en stellen voor om even op de hond te letten. Dus ik haast me naar binnen en ben even snel weer terug. Het hoogst nodige en betalen. Ik koop een chocolade reep voor hen beiden en daar zijn ze heel blij mee. En ik ben ook gelukkig.

Nu wandel ik terug naar de camper en ga eten maken en een beetje genieten van het mooie weer. Tagliatelli met tomaat paprika en veel ui en look. Vermits ik geen echt vlees heb doe ik er wat frankfurter worstjes in en een paar schellen chorizo.  Het smaakt me maar ik heb toch een beetje spijt dat ik niet terug naar dat restaurantje gegaan ben.

Na het eten ga ik een glaasje wijn drinken in de taverne en op het net surfen.  In de zon , en niet zoals gisteren dat ik al half bevrozen was toen ik klaar was.

Om te zeggen hoe koud het hier ’s nachts nog is. Ik slaap nog met een flanellen pyama en onder mijn dik dekbed; en dat is niks te warm.

Wat ik al elke dag vergeten te vertellen ben is dat ook chauffeurs van campers elkaar groeten zoals vroeger de motards dat ook deden. Ik had het eerst nog niet opgemerkt, door de raam zie je dat ook moeilijk;  maar het pakte me toch wel; moest natuurlijk aan vroeger denken toen we op de motor rond reden.En één ding vond ik ook wel grappig;op de snelweg door berg en dal; zag ik een fel gele autobus aan komen gereden en die had nogal een ronde vorm, daardoor moest ik aan het liedje van The Beatles denken “we all live in a yellow submarine” Wat er allemaal niet door je hoofd spookt als je zo een paar uur achter het stuur zit en je met niemand kan praten. Behalve dan Droopy die af en toe bijna uit zijn nest valt terwijl hij ligt te snurken. Ik wist eigenlijk niet dat honden ook snurken nu dus wel !!

Zo en morgen op weg naar Porto.

DAG  25  -  Zaterdag  23.05.2015   -  ALLARIZ

Wat een verblijf van één nacht zou worden, zullen er twee zijn.  De camping is niet slecht en goedkoop en het stadje is de moeite om twee maal te bezoeken. Het is een mooie wandeling en er zijn delen die ik nog niet gezien heb.

 Dus sta ik rustig op ontbijten en dan alles in een kleine rugzak zodat ik makkelijk kan stappen. Ik trek een short aan ; ja het is mooi weer!!! Eerst ga ik toch even de olie van mijn Trollenmobiel kontroleren ik heb dan ook al 2700 km gereden.  Alles in orde. Hij heeft bijna nog geen olie verbruikt. Dat is goed!!

 En ga eerst naar de receptie om mijn verblijf te verlengen.  Deze is gesloten ik denk zelfs voor heel het week-end. Betalen moet ik aan de eigenaares van de taverne. Als ik het goed begrepen heb.

Ik wandel terug  langs het houten bruggeske, en nu ik dat eens even goed bekijk  ziet het er mij niet al te veilig uit. Het is maar 1.20 m breed zonder een leuning of enige andere beveiliging, dat vind ik nog niet zo erg maar de balken waarvan de brug gemaakt is, daarvan zijn er zo’n 25% serieus aan het wegrotten.  Heel der stukken zijn vermemeld en weg. Dus algoed dat ik er nog maar 1 maal  over moet. En terwijl ik dat zo sta te bekijken komen er van de andere zijde een heel deel lopers , met een nr om hun borst,  dus ik vermoed dat er een loopwedstrijd aan de gang is. En als ik in het dorp kom wordt mijn vermoeden bevestigd. Als die er ook nog eens allemaal over moeten????

Nu ja niet mijn probleem. Ik heb mijn plan bij de hand en wil alle monumenten die op de kaart staan en die ik gisteren niet gezien heb vandaag bezoeken. Als ik ze allemaal kan vinden, ben niet zo’n held in kaartlezen. Plus op een oppervlakte van laat ons zeggen Stabroek dorp zijn er 19 kerken en musea; 22 horeca zaakjes, en dan nog 8 parken en de nodige winkels culturele centra enz…

Het eerste wat ik wil zien is de Romeinse brug die een beetje buitenaf ligt. En dan volg ik de route op de kaart en kom toch nog  wat bezienswaardigheden tegen die ik gisteren niet heb gezien. Doordat het week-end is , is er ook meer volk op de been. Maar het is allemaal nog heel rustig.  Ik kom een restaurant tegen waar men een menu del diaz serveert voor maar 8 euro. Maar ik moet eerst een bank zien te vinden want mijn dinero’s zijn op. Daarvoor moet ik helemaal naar beneden en dan zie ik ertegen op om weer helemaal naar boven te klimmen.

 Dus ik ga maar inkopen doen en zelf iets bereiden. Als ik aan de superette kom zie ik twee jonge meisjes die behoorlijk Engels praten en ik vraag of de hond mee binnen mag. Ik vetrouw het niet om hem vast te maken het is nogal een drukke straat.  Maar zoals ik al dacht mag het niet. Maar ze zijn zo vriendelijk en stellen voor om even op de hond te letten. Dus ik haast me naar binnen en ben even snel weer terug. Het hoogst nodige en betalen. Ik koop een chocolade reep voor hen beiden en daar zijn ze heel blij mee. En ik ben ook gelukkig.

Nu wandel ik terug naar de camper en ga eten maken en een beetje genieten van het mooie weer. Tagliatelli met tomaat paprika en veel ui en look. Vermits ik geen echt vlees heb doe ik er wat frankfurter worstjes in en een paar schellen chorizo.  Het smaakt me maar ik heb toch een beetje spijt dat ik niet terug naar dat restaurantje gegaan ben.

Na het eten ga ik een glaasje wijn drinken in de taverne en op het net surfen.  In de zon , en niet zoals gisteren dat ik al half bevrozen was toen ik klaar was.

Om te zeggen hoe koud het hier ’s nachts nog is. Ik slaap nog met een flanellen pyama en onder mijn dik dekbed; en dat is niks te warm.

Wat ik al elke dag vergeten te vertellen ben is dat ook chauffeurs van campers elkaar groeten zoals vroeger de motards dat ook deden. Ik had het eerst nog niet opgemerkt, door de raam zie je dat ook moeilijk;  maar het pakte me toch wel; moest natuurlijk aan vroeger denken toen we op de motor rond reden.En één ding vond ik ook wel grappig;op de snelweg door berg en dal; zag ik een fel gele autobus aan komen gereden en die had nogal een ronde vorm, daardoor moest ik aan het liedje van The Beatles denken “we all live in a yellow submarine” Wat er allemaal niet door je hoofd spookt als je zo een paar uur achter het stuur zit en je met niemand kan praten. Behalve dan Droopy die af en toe bijna uit zijn nest valt terwijl hij ligt te snurken. Ik wist eigenlijk niet dat honden ook snurken nu dus wel !!

Zo en morgen op weg naar Porto.