DAG 23- FOZ - donderdag 21.05.201

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.

DAG  23  -  donderdag  21.05.2015   - FOZ – Provincie  Lugo

Gisterenavond in mijn eerste slaap, hoorde ik een heel vreemd geluid,??? Wat was dat, ha mijn GSM die rinkelde. Dat was al een hele tijd geleden en ik kon het geluid niet direkt thuis brengen.  De Joeri. Hij komt me bezoeken in Porto – Portugal op maandag.  Dat vind ik leuk en door de verwachtingsvolle spanning geraakte ik bijna niet terug in slaap.  Dat de regen vlak boven mijn hoofd op het dak kletterde  deed er ook niet veel goed aan.

Rond 08.00 u was ik al terug wakker. Eerst met Droopy buiten, in pyama met mijn jas erover, who cares? ik ben toch alleen op de camping. Ik wandel  tot vanachter in de speeltuin en tot aan het strand, maar ik laat de hond niet los. Hij moet het een beetje rustig aandoen want hij heeft zijn poot verzeerd of gekwetst ik weet het niet. Een paar dagen geleden al toen ik hem wilde vastnemen bij zijn poot jankte hij van de pijn. En twee dagen geleden zag ik wat bloed aan zijn beide poten hangen. Ik wilde het wat afwassen en eens kijken maar toen gromde hij naar mij. Niet agressief maar zo van laat me met rust ik heb pijn. Dat heb ik dan ook gedaan , en ik zie geen bloed meer , hij likt hem zelf schoon en bij het lopen merk je ook niets. Alleen als je eraan komt trekt hij terug. Ook als ik hem zijn gareel wil aandoen voor in de auto moet ik voorzichtig zijn. Dus geen wilde spelletjes en even rustig aan.

Ik maak alles klaar om te vertrekken;  en ik wil wat gas en water sparen  en ga douchen op de camping. No caliente mucho frio !!!  geen warm water dus !!!  Dat word dan alleen het hoognodige en de rest is voor morgen in mijn eigen douchke.

Aan de receptie profiteer ik ervan om nog snel mijn email te checken op mijn GSM. Dan betalen , maar er is een probleem, het apparaat voor de bankverichtingen van de patron werkt niet. Dus moet er naar een bank gereden worden. Gelukkig rijd de eigenaar met zijn wagen en met mij tot in het dorp, want zo in het centrum parkeren is toch nog niet mijn ding. Mijn Trollenmobiel met alles erin, ook Droopy blijft even in de camping staan. Ik probeer een paar woorden te zeggen : zoals abla Espanol es difficile. En hoy tiempo mas buene. Dat Spaans spreken moeilijk is en dat het weer vandaag toch een beetje beter is. Dan krijg je natuurlijk een waterval over je; maar het beetje dat ik kan begrijpen is dat het tot hiertoe al heel slecht weer geweest is.DAT MOET JE MIJ VERTELLEN JJ Als ik betaald heb, ik heb nog extra korting gekregen en een gratis postkaart kunnen we vertrekken.

Richting  FOZ  in de provincie  LUGO. Eerst tanken en ik vraag aan die vriendelijke pompbediende of hij mijn banden eens wil nakijken of er voldoende lucht in is. Ik heb de indruk dat ze wat aan de platte kant zijn. Maar dat valt nog mee.

Alhoewel er nog heel veel zwarte wolken hangen komt de zon er toch af en toe door en zie je hier en daar een stukje blauwe lucht. Toch is het nog koud , ik heb mijn dikke trui aan; en af en toe regent het. Maar het uitzicht is echt prachtig.  Die ruige bergen, de zee af en toe. En ik kan relaxd rijden op de snelweg alle 200km en geen péage.  Ik begrijp het niet goed, de weg is redelijk goed , er zijn heel veel tunnels en viaducten door de bergen en over de dals, En toch gratis en bij ons voor dat kleine stukje Liefkenshoektunnel moet je VEEL betalen.  Alleen één stuk is echt slecht!!! Zo’n  20 km ongeveer rijd ik precies op ; ken je van dat gegolfd karton waar ze breekbare stukken in verpakken; wel zoiets maar dan in beton. Alles daverd en rammeld en ik hoor dat er een kast is opengegaan.

Elke keer denk ik , ik zie seffens wel alsik stop, maar na 150 km wil ik wel stoppen maar komt er geen goede rustplaats voorbij. En dan blijf je maar rijden, tot  ik denk nu of nooit en de volgende afrit neem waar ook een gekruisd bestek op vermeld staat.  Het is geen parking of benzinestation, ik moet echt tot bijna in het dorp rijden om te kunnen stoppen op een parking van een restaurant.Ik zie dat er verschillende truckers geparkeerd staan dus ik ga eens kijken om iets te eten. Dagmenu 10 euro. Je kan uit verschillende gerechten kiezen en ik kies voor de woorden die ik ken. Soep, en dan vis en dessert. Soep zoveel je wil met een paar dikke stukken brood bij. Dan 4 gegrilde makrelen met aardappel en sla. En dessert mag je uit 5 verschillende dingen kiezen, ik kies een citroentaartje. Ik vraag ook of ze wijn van het huis hebben en of ik 1 glaasje mag. Heel lekker, maar van 2 zou ik al duchtig zingen hoor. Dus bestel ik nog een grote koffie. Ik denk dat ik voor die wijn zal moeten bijbetalen; maar ik moet 1.30 euro bijbetalen voor de koffie.

Zo nu de laatste 20km nog. Altijd even spannend want de GPSvind gewoonlijk de straat niet .Maar deze keer staat het goed aangegeven. Het is een grote parking vlak bij het water en de vissershaven;  zonder boe of bah, maar ik ben al blij dat we gratis kunnen staan en slapen , het is maar voor 1 nacht. Het ligt afgelegen dus ik laat Droopy los want hij zit al zolang in zijn nest. Maar dat liep bijna slecht af. Hij loopt naar het water, en net als er een auto aankomt loopt hij terug naar mij. Ik had ook niet gezien dat dat een straat was. Hij krijgt een lichte tik , en de man schrikt al even erg als ik. Gelukkig heeft hij niks en loopt vrolijk rond.  Maar de chauffeur stopt en komt vragen of alles wel in orde is. Oef dat was fameus schrikken.

Eindelijk is het blauwe lucht en geen wolken en al een stuk warmer. Dus gaan we wandelen, ik zet de camper goed “voor de ijskast” maar die wil weer niet aanspringen! Foert dan maar geen ijskast, eest een luchtje scheppen en van de zon genieten.  Zo denkt Droopy er ook over.Het is hier echt mooi. De parking licht niet aan de zee maar aan een inham van de zee. En als we aankomen is het net eb en ligt er een hele zandbank met er naast een strook water nog en die zit helemaal vol met vis. We wandelen dus richting zee.  Het is echt genieten, mooi weer, prachtig uitzicht en langs heel de kust loopt er een wandelpad vlak aan de kust.  De kustlijn is hier heel wispelturig; bergen en rotsen en inhammen waar dan wel strand is. We lopen op  een prachtig stuk strand , toch wel zo’n 4 à 6 voetbalvelden groot en daar is niemand. Alle mensen liggen op rotsen te zonnen alles bij elkaar misschien 1 voetbalveld groot???????????? Daar begrijp ik geen jota van.

We wandelen een heel eind langs het wandelpad; en het mooie is dat dat pad is aangelegd met stenen die daar van de rotsen brokkelen. Er staan ook borden met uitleg over de fauna en flora van de omgeving. Voor de bloemen zijn we nog ietsjes te vroeg. Maar dat moet prachtig zijn als ze in bloei staan. Het is een soort vetplant met grote roos rode bloemen en daar zijn al die bergflanken tegen de zee mee volgegroeid. Hier en daar staat er al één open.

Het is ondertussen al na 17u en dus wandelen we terug.  Er staan al meer mobilhomes op de parking. En het is vloed geworden dus de inham staat helemaal vol water nu. Het is nog te mooi om binnen te zitten dus placeren we ons buiten, ik in mijn relax en Droopy op zijn deken. Ik geniet van een voetbadje!!  Maar rustig is het geenszins; op 10 meter is er een kleuterschooltje en de mama’s staan met hun kroost voor de school te praten. Er zijn een paar krijsende kinderen bij die denk ik moe zijn en naar huis willen. Maar daar hebben de moeders blijkbaar nog geen zin in. 2 uur hebben ze aan het janken geweest; maar volgens mij maken de mensen hier 10 keer meer lawaai dan bij ons. De pratende mama’s zijn precies konstant ruzie aan het maken en daar willen de kindertjes dan nogeens overheen met hun gebleir. Dichtbij hoor ik ook konstant honden blaffen niet één maar wel een stuk of 10. Rond 20 u ongeveer word het toch te fris en gaan we naar binnen om een stukje te eten en onze dag af te sluiten.