DAG - 19 – zondag
17.05.2015 – Baiko
Goed geslapen maar word wakker in weeral van die druilregen.
Het regent niet echt door maar na een half uurtje ben je toch kletsnat. Dan
maar weer naar binnen en ontbijten en een beetje lezen. Het lijkt even droog en
ik doe een pul en een jas aan en trek erop uit met mijn camera. Eerst langs het strand waar al veel surfers
in zee liggen te wachten op de juiste golf.
Vanuit zee komt er
blauwe lucht onze kant op. Met nog heel wat witte wolken voor; maar toch. Ik hoop nu maar dat die wolken de
bergen over vliegen en we wat beter weer mogen verwachten.
Als ik over het
strand wandel komt er uit de rotsen water gelopen over het zand en ik probeer
mijn stapschoenen droog te houden maar dat lukt toch niet. Ik kan niet verder en moet terug en langs de
weg mijn wandeling voort zetten. Het loopt stijl omhoog maar ik wil vanaf de
top eens kijken naar het uitzicht. Wat
is de zee toch mooi, in alle schakeringen van blauw, grijs en witte koppen van
de golven.
Er loopt een koppeltje voor me die ook heel de tijd foto’s
aan het maken zijn, vooral van elkaar natuurlijk. Ik spreek hen aan en vraag in
mijn beste spaans (met mijn boekje in de hand) of ze ook van mij een foto
willen trekken.? Geen probleem; ik probeer hen te vragen of ik bij een kerk kan
komen die je in de verte ziet liggen op de rotsen. Maar dat lukt heel
moeilijk. Men begrijpt toch niet dat
zo’n jonge mensen géén enkele andere taal spreken dan het spaans. Ok, Spaans is ook een wereldtaal maar toch is het
Engels bij iedereen meer gekend. Wat ik
begrepen heb uit onze “conversatie” dat je helemaal rond moet om er te geraken
zeker 20km heen en 20km terug, en dat het zeer toeristisch is. En de man zegt
iets dat het goed is dat ik een hond bij heb voor de veiligheid??? Maar 20km is
een beetje te ver om te wandelen en ik heb geen zin om de Trollenmobiel te
verzetten.
Dus ik wandel terug en ga een restaurantje zoeken nu de zon
er dan toch doorgekomen is. Mijn jas en mijn pul heb ik al lang uitgetrokken
want van dat bergklimstappen begin je al snel te zweten.
Bij Het eerste vind ik de “plat del dia” een beetje te duur;
25 euro. En bij het volgende ben ik te snel om te bestellen zonder te weten wat
er op het dagmenu staat. Nu ja ik zet me op het terras in de zon en bestel ook
uno cerveza, als het eten eraan komt schrik ik toch wel even… een bord donker
bruine bonen, een bord met verschillende vleessoorten, maar ook datzelfde
donker bruine kleurtje en brood en een bordje kleine pepertjes. Het ziet er niet uit, eigen schuld dikke
bult. Ik had maar wat beter moeten rond kijken. Nu ja ik wil altijd alles
weleens proberen, ik denk dat het een soort cassoulette is maar dan apart
geserveerd en met bruine bonen. Het smaakt niet slecht, maar zoals we zeggen
“het oog wil ook wel wat” en dat
ontneemt je soms je appeteit. Toch eet ik bijna alles op behalve twee ringen ,
het ziet eruit als beuling maar dan met veel meer brokjes vet in en dat geef ik
maar aan Droopy die het met smaak binnen slikt. Toch zie ik dat andere mensen ,
spanjaarden, ook het dagmenu nemen en hetzelfde geserveerd krijgen. Ik drink nog een grote koffie en moet in
totaal maar 10 euro betalen dus dat valt best mee.
Nu langs het strand terug naar de camper een beetje rusten,
of zoals dat in Spanje heet een siësta.
Dat is zeker van al het wandelen want ik slaap vast, zeker
een 1.30u.
Ik wandel nog een
beetje op de dijk , er is veel dagjestoerisme. En superveel surfers in het
water.
Wat me vooral opvalt is dat bijna alle honden hier van hun eigenaars mogen loslopen. Maar
dat vertrouw ik toch nog niet zo met Droopy.
Ik zie eindelijk een ijskraam en koop een lekkere ijsje
; Ik zet meop een bank en kijk naar de wondermooie zonsondergang;
maar ik heb geen fototoestel bij dus dat zal voor morgen zijn. En nog steeds
zijn er surfers in het water, die blijven tot ze geen steek meer voor ogen
zien.
Ik lees mijn boek uit en sluit dan ook mijn oogjes tot
morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten